Sinds 2012 staat op deze blog een artikel over Pojagi, ook wel Bojagi genoemd.
Je kunt dat hier (alsnog) lezen
Gisteren stond hierover een artikel online bij Elle France
Lees verder:
Wil je je interieur een Aziatisch tintje geven zonder in clichéfolklore te vervallen? Raak geïnspireerd door de voorouderlijke kunst van pojagi, een Koreaanse patchwork-techniek. Het enige dat u hoeft te doen is uw creativiteit te laten spreken!
Als we het hebben over enkele ambachtelijke technieken uit Azië, beseffen we dat we vaak terugvallen op Japan. Afkomstig uit het land van de rijzende zon, training in de kunst van kintsugi (het fraaie uiterlijk van gebroken serviesgoed teruggeven dankzij de schoonheid van goud), shibori (de Japanse verftechniek van stoffen die de stoffen een ander of tweede leven geeft) of furoshiki (vouw- en knooptechniek van stoffen voor het inpakken van cadeaus) komen steeds vaker voor in het Westen, en vooral in Frankrijk. Geduld en veerkracht vormen de kern van deze verscllende praktijken die erin zijn geslaagd veel amateurs van "diy" aan te trekken.
Hoe zit het met Korea? Dit Aziatische land heeft ook een aantal voorouderlijke technieken waarbij creativiteit gebruikt wordt. Onder deze is het moeilijk om de pojagi (of bojagi) niet te noemen. Of een zo originele als minimalistische variant van het patchwork. Vierkant of rechthoekig van formaat, de pojagi blaast een kamer nieuw leven in omdat hij kan worden gebruikt als wandbevestiging of als scheidingswand om ruimtes af te bakenen. Maar het heeft ook zijn toepassingen als placemat of tafelloper.
EEN OUD VERHAAL
Als de pojagi verschijnt als een van de decoratietrends van dit moment, is het duidelijk dat zijn oorsprong vrij oud is. De techniek zou zijn verschenen aan het begin van de Joseon-dynastie, aan het begin van de 14e en 15e eeuw. Aanvankelijk had de pojagi vooral een praktische waarde omdat hij tijdens boeddhistische ceremonies werd gebruikt als tafelkleed of omslag voor sutra's (mooie oude boeken). In de loop der jaren is het gebruik ervan volledig gedemocratiseerd en hebben veel Koreanen hun toevlucht genomen tot deze techniek. Vrouwen van alle sociale klassen assembleren onzichtbaar stukken katoen, hennep, zijde of ramee om vierkanten van verschillende groottes te vormen. Deze zogenaamde vierkanten worden vervolgens gebruikt als verpakking voor objecten wanneer deze worden aangeboden, opgeslagen, afgedekt of vervoerd.
Vanaf de jaren zestig begon pojagi als een kunstwerk te worden beschouwd. Geen wonder dat het zijn intrede doet in musea. Om een idee te krijgen van zijn plaats in culturele instellingen, bezoekt u het Koreaans Borduurmuseum in Seoul, dat een collectie van 1500 pojagi's heeft. Merk op dat deze patchwork-techniek werd gebruikt als model voor de gevel van de Cartier-boetiek in de wijk Cheongdam-dong in Seoul.
BASISREGELS
De kunst van pojagi is niet ingewikkeld om onder de knie te krijgen, maar veronderstelt dat je enkele elementaire regels respecteert. Om te beginnen worden drie stoffen aanbevolen. Het winnende trio is gemaakt van linnen, zijde en ramie. Met deze heilige drie-eenheid zijn de risico's van het maken van 'fouten' beperkt. Voor degenen die meer opties willen, weet dat organza, mousseline of fijne katoen worden getolereerd. Houd er rekening mee dat alle semi-transparante stoffen geschikt kunnen zijn om een pojagi te maken die de naam waardig is.
Goed om te weten, de pojagi's zijn omkeerbaar dankzij de afwerking van de naadranden. Qua soort naden zijn er meerdere toegestaan. Er zijn de zogenaamde "traditionele" processen, met de hand of machinaal. Voor degenen die meer originaliteit willen, kunnen we de patchki (of vleermuisknoop) noemen, die is gemaakt van een klein vierkantje stof. Decoratief, het is synoniem voor geluk. Ten slotte is er de nubi, verkregen met gewaxte zijden draden. Het is een soort quilten dat regelmatige lijnen vormt. Vanaf nu hebben de pojagi geen geheimen meer voor jou!
Bron: Elle France
Op de foto zie je werk gepost op instagram door:
marielodaytextile, frejaloewe, kerstinbruchhaeuser
