刺し子 - Sashiko - workshop

刺し子

Tegenwoordig zie je steeds meer, ingewikkelde, Sashiko patronen opduiken. Het wordt toegepast in mode en (woon)accessoires. Maar wist je dat het een heel oude techniek is?

Al in het begin van de 17e eeuw werd Sashiko - 刺し子 in het noorden van Japan gebruikt. Vooral boeren en vissers gebruikten deze techniek om hun werkkleding te verstellen. Om stof te verstevigen of om verdere slijtage te voorkomen. Maar ook om op die manier stoffen met een hulpstof te repareren. Het watteren zoals wij dat nu kennen werd gedaan door meerdere lappen stof op elkaar vast te zetten met deze steek. Ons woord 'opgelapt' komt ook niet helemaal uit de lucht vallen.

Mensen waren zuinig op hun stoffen en op deze manier hadden stoffen een zo'n lang mogelijk leven.
Stoffen waren een kostbaar goed. Omdat spinnen en weven een tijdrovende bezigheid is.
In die tijd waren er alleen nog maar natuurlijke stoffen zoals katoen, zijde en hennep. Je begrijpt dat zijde alleen gedragen werd door de gegoede mens.
Hennep was wat het merendeel gedragen werd maar ook sneller scheurde. Gezien de snelle slijtage van hennep had je een vaardigheid nodig om scheuren te repareren. Die vaardigheid ontwikkelde zich door de jaren van nut en noodzaak tot decoratief gebruik onder de naam Sashiko.

Deze rijg- of borduurtechniek wordt traditioneel uitgevoerd met wit garen op met indigo geverfde stof. Destijds was het in Japan verboden voor de 'gewone mens' om heldere kleuren te dragen. En het met indigo verven van stof was een betaalbare methode om een toegestane kleur te kunnen dragen. Daarmee werd de combinatie indigo katoen / Sashiko haalbaar.

Sashiko wordt tegenwoordig ook uitgevoerd worden in andere kleurstellingen. Je ziet steeds meer een variatie op het oorspronkelijke waarmee mensen Sashiko eigentijdser toepassen. Door de patronen die gebruikt worden, blijft de oorspronkelijke uitstraling van Sashiko wel aanwezig.

Sashiko betekent 'kleine steekjes'. De steken zouden vergeleken zijn met een rijstkorrel.
Uitspraak van Sashiko: de 'i' wordt niet uitgesproken.

Weetje:
Vaak worden de woorden Sashiko en Boro door elkaar gebruikt. Gedurende vele, vele jaren zijn ze ook nauw aan elkaar verweven. Maar uitwisselbaar zijn deze benamingen niet.
Sashiko verwijst naar de borduurstijl terwijl Boro vodden of gescheurde stof betekent. Bovendien geeft Boro het textiel aan en niet hoe het aan of in elkaar is gezet.

Bovendien zijn er diverse stromingen binnen het borduren van Sashiko. 
Zo is er onder andere:
Moyozashi - rijgsteken in lineaire ontwerpen
Kogin - een afgeleide van Sashiko die veel van stoppen wegheeft en gemaakt is op aftelbare stof
Shonai - rechte lijnen die elkaar kruisen
Hitomezahsi - de structuren die ontstaan uit de uitlijning van veel enkele steken op een raster
Gebruik je binnen Sashiko kunstgarens, wordt het Kakurezashi genoemd.

刺し子

Ben je door het bovenstaande geïnteresseerd geraakt in Sashiko en wil je het leren?

Er wordt een workshop Sashiko georganiseerd op zaterdag 6 november 2021

Wat leer je:
Sashiko, de steken en het aan- en afhechten.
Het tekenen van een Sashiko patroon

Je krijgt een materialen pakket met Japanse stof en bijpassend garen.

Aanvang: 13.30 uur
Locatie: Bij BrainZ, Lübeckplein  68
Docent: Lon Planjer
Kosten: 25,00 €

Om je aan te melden, stuur je een mail naar handwerkcafezwolle@hotmail.nl o.v.v. Sashiko