Zilver, waarvan we weten dat het anti-microbiële werking heeft, wordt vaak gebruikt in (wond)compressen en als coating voor medisch instrumentarium. Maar pogingen om zilver toe te voegen aan wasbare stoffen zijn veelal mislukt. Het leidde tot problemen zoals bijvoorbeeld het weglekken van zilver uit de stof in het afvalwater waar het schade aan het mileu toebrengt.
Een nieuwe techniek ontwikkeld door professor Jim Johnston en zijn voormalig student dr Fern Kelly hebben deze problemen opgelost. Zij hebben nanodeeltjes van zilver door een chemische verbinding toegevoegd aan wol.
"We hebben de 'chemie' van de vezel op een innovatieve manier gebruikt zodat het nano-zilver bijzonder goed hecht en niet lekt of uitwasbaar is. Bovendien bevat het uitstekende antimicrobiële eigenschappen." aldus prof. Johnston.
Om de effectiviteit te testen van de zilvertoevoeging in stof tegen bacterien heeft het team van prof. Johnston nauw samengewerkt met dr David Ackerley van School of Biological Sciences. Bij proeven is de E.coli bacterie als ook de Staphylococcus Aureus bacterie in de met nanozilver behandelde stoffen gebracht. Na zeven dagen is er een afname gemeten in de concentratie van bacterien. Na vergelijk, hoe verschillende concentraties van zilver effect hebben op de bacterien, konden zijn concluderen dat een kleine hoeveelheid al een aanzienlijk deel van de bacterien doodden binnen een week.
Vervolgens hebben zij het silvernanodeeltje samen met de chemische verbinding toegepast op wol. Nu is het team van prof Johnston bezig deze ontwikkeling uit te breiden naar andere natuurlijke vezels zoals hennep en linnnen. Inmiddels wordt deze technologie ook getest op meubelstoffen met een groot percentage wol. Deze thechnologie is economisch er interessant. Het heeft een enorm potentieel voor gebruik in vele toepassingen maar vooral in meubelstoffering. Denk aan meubelstoffen in massa-transport, bioscopen, wachtkamers en hotels. Kortom, daar waar veel mensen gebruik maken van het meubilair.
In een parallel lopend project hebben dr Johnston en dr Kerstin Lucas goudnanodeeltjes toegevoegd aan merinowol. Dat leidde tot een groot aantal kleurschakeringen die niet vervagen bij dragen of wassen. Nanogoud merino heeft een antibacteriele functie en is anti-statisch. Hierdoor is het bijzonder goed te gebruiken als bekleding in zeer luxe auto's, jachten maar ook voor hoog-segment fashion, accessoires, interieurstoffen en hoogkwalitatieve vloerbedekking.
Professor Johnston heeft een 'verleden' binnen schapenhouderij en heeft nu een schapenboerderij in Taranaki. Hij vindt het bijzonder de brug te kunnen slaan tussen de universitaire wereld en de industrie.
"Ik heb altijd al de mogelijkheden bekeken hoe je wetenschap kunt gebruiken om natuurlijke bronnen van een product te verbeteren." zegt hij.
Professor Johnston en zijn team aan de Victoria University of Wellington, Nieuw Zeeland zijn nu op zoek naar investeerders om de productie van nanozilver stoffen en nanogoud merino te verhogen. Deze stoffen gaan de wereld veroveren als Silvertex en Goldwool.
Bron:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten