Schmallenberg heeft een traditie binnen de textiel wereld. De fabricage van - gebreide - sokken hebben de stad bekend gemaakt. Maar honderden jaren werd hier ook gesponnen, geweven en genaaid. Textielsporen vind je in de hele regio.
Het gebouw van het voormalig stedelijk gymnasium deed dienst als textiel-laboratorium, atelier, lesruimte, ontmoetingsruimte en tentoonstellingsruimte.
De 'kleintjes', basisschoolleerlingen konden meedoen met het maken van een knuffeldierenmuseum.
Je levert een, misschien de liefste knuffel in. Die wordt opgenomen in het museum. Maar je mag ook rondom jouw knuffel zijn / jouw wereld bouwen waarbij gebruik gemaakt is van textiel.
Zo was er 'Hase' met de Zuckerbude. Snoepwinkel. De snoepjes waren van kralen met vilt, de karakteristieke suikerharten waren van karton met kralen geborduurd en vilt geplakt. De ladies hadden er met 3 generaties aan gewerkt om alles zó mooi te maken.
Zo zie je maar weer, draden verbinden.
Je kon ook schetsen maken. Hoe zou jouw fashion-collectie eruit zien?
 |
| MonsterMode |
Uil links bestaat uit allemaal kleine 'wildbrei' lapjes die later met elkaar verbonden zijn.
Uil rechts bestaat uit hout met héél véél spijkertjes. Draden zijn kris kras verbonden en een wirwar van deze draadjes legt een laagje op het hout.
Ogen en snavel zijn gebreide lapjes.
De 'groten' en volwassenen konden ook deelnemen aan dit evenement.
Op deze landkaart kon je een lapje stof spelden waarop de je naam zet en waar jij je graag mee bezig houdt.
Helemaal rechts, buiten Schmallenberg, Mathilde. En links boven, nog verder buiten Schmallenberg, ligt Zwolle. We hoorden later van elkaar dat we hadden meegedaan.
Kunst was op meerdere locaties te zien en als openlucht installaties in de stad.
Tijdens deze maand is er door velen gewerkt aan meerdere picknick-kleden. Op de laatste zaterdag in mei is een enorme picknick georganiseerd waarbij deze kleden dienst deden. Aansluitend zijn ze geveild om de volgende editie van Die Textile mede mogelijk te maken.
Kunsthaus Alte Mühle und Orangerie im Lennepark
was één van de locaties waar veel te zien was.
De tentoonstelling was hedendaagse, experimentele, kunst te zien met textiele technieken en materialen.
Textiel gebruikt als teken- en schilderkunst maar ook als objecten. Draden, stoffen, patronen en kleding verschijnen als uitingsvormen die weer nieuwe beelden scheppen.
Werk van: Julia Arztmann, Nele-Marie Gräber, Sylvie Hauptvogel, Seet van Hout, Heike Jobst, Kirsten und Peter Kaiser, Ulrike Kessl, Katharina Krenkel, Alexandra Kürtz, Peter Rösel, Rosemarie Trockel, Rob de Vry, Herbert Zangs.
Linnen en schildertechnieken.
Uitgangspunt was; waar is jouw thuis?
"Thuis" is, daar waar mijn afwas staat.
Haakwerk; plastic / vasten
Enorm grote stop. Geïnspireerd op de overstromingen in Münsterland.
Als er toch eindelijk iemand de stop eruit kon trekken. Dan zou het water snel weglopen.
Oma's ondergoed.
Dit ondergoed is gebruikt om deze afdruk van te maken.
Detailfoto: op cruciale slijtplekken breng je toch een stop aan?
Alle cassette/videobanden
in de kast!
Groot haakwerk, zilver gespoten.
.
Rothaarsteig
Rood geborduurd op papier en linnen.
Uit losse onderdelen die onderling gewisseld kunnen worden.
Per jaar worden drie tentoonstellingen in
Unter der Stadtmauer 4, Schmallenberg
georganiseerd. Het Kunsthaus én de Orangerie zijn zéér de moeite van een bezoek waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten