Boro en sashiko - trend wereldwijd

Japan is hot. Veel mensen laten zich de laatste tijd inspireren door Japan. Op het gebied van eten, literatuur, manga en textiel.

Japan is een eilandenstaat en bestaat uit bijna 7000 eilanden. Je kunt je voorstellen dat er een 'japanse cultuur' is, maar dat er nog heel veel onderscheid is tussen verschillende eilanden.

We kennen de kimono, de furoshiki - een tas, Komebukuro - een rijstzak, boro en sashiko.

De Kosode is een veel gedragen kledingstuk en lijkt veel op de kimono. Maar de Kosode wordt ruimer, losser gedragen en is in verschillende lengtes. Daarbij wordt een Obi gedragen. Niet om het kledingstuk te sluiten maar voor de sier. De mouwen zijn aanmerkelijk smaller dan bij de kimono.

De yukata is een zomeruitvoering van een kimono-lijkend kledingstuk. Van katoen en wordt door mannen en vrouwen en losjes gedragen.
De haori is een yukata maar wordt alleen open gedragen.

Je ziet; inspiratie te over. Dan hebben we het alleen nog maar over een paar kledingstukken.

Maar hier gaat het vooral over boro en sashiko. Boro kun je omschrijven als een vorm van japans patchwork.

Deze techniek werd gebruikt voor o.a. jasjes die vooral door, arme, vissers werd gedragen. De slijtageplekken of gaten die erin vielen door het intensieve gebruik, werden gerepareerd door er een lapje op te naaien. Het opnaaien van het lapje gebeurde door rijgsteken te maken met een katoenen draad. Men ging maar door met verstellen, lapje over lapje. Daardoor werd het kledingstuk ook warmer, een bijkomend voordeel. Wij zouden het herstellen of, waar nodig, verstellen noemen. Het is niet onwaarschijnlijk dat ons woord 'opgelapt' hiermee ook te maken heeft.

De rijg- of borduurtechniek heet sashiko. Wat rijstkorrel betekent. Inmiddels wordt deze techniek niet alleen meer in functionele vorm gebruikt maar ook om motieven te borduren. Wel nog steeds met sashiko garen (katoen) op katoenen stof. Of tegenwoordig veel denim.

Het VeelZijdeg Collectief is een groep die zich bezig houdt met textiel. Onder leiding van Iny Hummelink werken zij vier keer per jaar samen aan een thema. Dit jaar was dat boro en sashiko. En alle variaties op dit thema.
Dit jaar is afgesloten met een tentoonstelling in de Koppelkerk in Bredevoort.

RHS Chelsea Flower Show 2016 - 2

Klik vind je een filmpje met een reactie van Lynn Berry en Margareth Knight.

KLIK

RHS Chelsey Flower Show 2016

Dit jaar zal er tijdens de RHS Chelsea Flower Show een rode loper van klaprozen zijn met aan beide zijden klaproosvelden.

Installatie in aanbouw in de tuin
van het Royal Hospital
Foto: Mark Kehoe

Meer dan 300.000 gehaakte klaprozen zijn 'geplant' en zijn een prachtig gezicht in de tuin van het Royal Hospital. Deze tuin van gehaakte klaprozen is naar een idee van Australische ontwerper Philip Johnson. Hij won in 2013 Best Show Garden. Het schijnt adembenemend mooi geworden te zijn, al die duizenden klaprozen op 2000 m2.

Philip Johnson met een creatieve staat van dienst van meer dan twintig jaar, staat bekend als pionier van het Duurzame Australische Landschapsontwerp.
Dit ontwerp sluit aan bij een eerdere installatie op Melbourne's Federation Square op Anzac Day 2015. Anzac:  Australian and New Zealand Army Corps.

Lynn Berry, Margareth Knight en Philip Johnson
Foto: RHS

De uitvoering van dit project light bij textielontwerpers Lynn Berry en Margareth Knight. Zij besloten mee te doen en 120 klaprozen te haken. Als eerbetoon aan hun vaders die allebei in de Tweede Wereldoorlog hebben gevochten. Deze gehaakte klaprozen sprak heel, heel veel mensen aan die mee wilden doen.
Al heel snel groeide het getal van honderdtwintig tot ver boven de driehonderdduizend gemaakt door ongeveer 50.000 deelnemers wereldwijd.

Foto: Mark Kehoe

Foto: Mark Kehoe

Elke klaproos staat voor een herinnering
Foto: RHS

Deze unieke, hangemaakte klaprozen zijn een eerbetoon aan allen die dienden in oorlogen.
De klaprozen zijn de 'draad van verbinding' met de mannen en vrouwen, strijdkrachten, die gevallen zijn. De klaprozen zijn gehaakt door mensen uit diverse culturen, landen / steden en in de leeftijd tussen 2 en 102. (Aldus de organisatie)

* De klaproos is een symbool dat gebruikt wordt bij Remembrance Day in het Verenigd Koninkrijk en de Gemenebest landen. Hiermee worden de gevallenen van de Eerste Wereldoorlog en alle oorlogen en gewapende conflicten die daarop volgden herdacht.

** In 1915 werd het "Australian and New Zealand Army Corps", kortweg, ANZAC, gevormd. Deze eenheid nam deel aan een operatie om Istanboel te veroveren. Hun invasie begon, en eindigde, met een landing op het strand van Gallipoli op 25 augustus 1915.

Weersverwachting

Zo ziet de weersverwachting er op dit moment uit met betrekking tot woensdag 25 mei.

Dat komt goed uit. We zitten dan in het MuseumCafé én de tuindeuren gaan open. Wanneer de zon gaat schijnen en we uit de wind zitten, vaak het geval in zo'n mooie ommuurde stadstuin, kunnen we heerlijk buiten handwerken.

Handwerken in Goes en Waddinxveen

Kort nadat Handwerkcafé Zwolle van start is gegaan, bijna 10 jaar geleden, is ook Handwerkmuseumcafé Goes geopend. Mevrouw Kruitbosch, initiatiefnemer, is destijds in Zwolle geweest en we hebben gesproken over mogelijkheden.
Zij heeft met andere gepassioneerde handwerksters veel tijd en werk gestoken in de opzet van hun handwerkcafe. Met als resultaat ook een al jaren goed bezochte handwerkcafé. Zij hebben Museum De Bevelanden in Goes als thuisbasis.

Mocht je dit handwerkcafé ook eens willen bezoeken ga dan de tweede maandagmiddag van de maand naar Museum De Bevelanden aan de Singelstraat 13, 4461 HZ Goes.

Ook in Waddinxveen zit een buitengewoon goedlopend Handwerkcafé.

Dit handwerkcafé is bovendien iedere woensdagmiddag vanaf 13.15 tot 16.00 uur geopend en staat onder de bezielende leiding van Lilian Kok.

Hier worden veel thema's georganiseerd. Zo hadden ze het grote Open Zomen Festival en zijn ze nu bezig met 'Jannie leert reticella'. 

Adres: Regenboogschool, Catslaan 3, Waddinxveen

Blije en trotse eigenaar

Een tijd geleden stond er een foto op deze blog met de ondertitel 'blauwe trui in motief Hindeloopen'. De oplettende kijker en/of visserstruien-kenner zal gezien hebben dat die info niet klopt.
Het betreft een 'leesfoutje' in het patroon. Desalteniettemin is het een mooie trui.

De trui in het juiste motief 'Hindeloopen' is inmiddels af en afgeleverd aan blije en trotse eigenaar.
De eigenaar, A, is geboren en getogen en woonachtig in Duitsland. Maar heeft sinds zijn vroege jeugd een band met de stad Hindeloopen. Het water met de wind in de de zeilen is ook zijn wereld. We hadden het over historie, traditie en erfgoed. En kwamen al gauw uit op de truien. Mede naar aanleiding van het boek Visserstruien.

Er volgde een stilte nadat de vraag was gesteld of A zo'n trui in bezit zou willen hebben. Een trui met symboliek en een verhaal. Al snel sloeg de stilte om in een opgetogen reactie. Een eigengebreide 'Hindeloopen'? Dat aanbod sloeg hij niet in de wind.

Inmiddels is de 'Hindeloopen' afgeleverd. Gebreid van LéttLopi in Lapisblá Samkemba (1403). We hebben getoast op de rode draad;  - Hindeloopen -,  verhalen met herinneringen, toekomst en vriendschap.