Wol als Kunstmest

Wat te doen met al die wol die niets meer oplevert? Gebruiken als kunstmest, zegt Dirk Jan in Ermelo

Is wol een waardevolle grondstof? Natuurlijk, zullen sommige mensen zeggen; je kan er bijvoorbeeld heerlijke truien van breien. Maar Nederlandse schapenwol heeft nog maar nauwelijks economische waarde. Dirk Jan van Dalfsen uit Ermelo wil dat veranderen: hij zet het product om in kunstmest.

Dirk Jan van Dalfsen

De vraag naar Nederlandse schapenwol is ingezakt, de prijzen zijn extreem laag. Sommige schapenhouders moeten zelfs betalen om het af te voeren. Op de internationale markt wordt wol uit andere landen - zoals Nieuw Zeeland - hoger aangeslagen. Bovendien zijn de kosten voor verschepen op dit moment hoog. En in Nederland zelf is de vraag veel kleiner dan het aanbod. Er zijn kunstmatige, goedkopere alternatieven voor bijvoorbeeld beddengoed en sokken.

Nadenken
Het zette Dirk Jan van Dalfsen aan het denken. Hij is schaapscheerder naast zijn andere baan als paraveterinair. ,,De laatste jaren is het heel slecht gegaan met de prijzen van wol. Het werd eigenlijk meer een afvalproduct. Wat moet ik er nou mee, dacht ik.’’

Al rondspeurend stuitte de inwoner van Ermelo op de goede eigenschappen van schapenwol als meststof, met name voor jonge aanplant. Het natuurproduct bevat voedingsstoffen voor de bodem die langzaam worden afgegeven. En ook de fysieke samenstelling is gunstig. Zo kan wol veel water opnemen en vasthouden. Een plukje kan zodoende als miniwaterreservoir dienen.

Prijs
In enkele andere landen gaat wol al met die doelen de grond in. Van Dalfsen heeft zijn licht opgestoken in Oostenrijk en Duitsland en het idee verder uitgewerkt. ,,Het is nu gelukt; we hebben een product.’' De Ermeloër wil met machines de wol verder verrijken en dan persen tot pelletkorrels. ,,Het is wel een ingewikkeld proces.’’

De gemeente is er zo enthousiast over dat ze Van Dalfsen in november een prijs toekent: de Groene Pauw Award. Een mooie opsteker, vindt de schaapscheerder.

Duurzaam
Naar zijn weten is dit project het eerste in zijn soort in Nederland. Of dat echt zo is, durft de gemeente Ermelo niet te zeggen. In elk geval verdient het ‘een steuntje in de rug’, zegt woordvoerder Audrey Friedel. ,,Hij geeft materiaal dat z’n waarde heeft verloren een nieuwe functie. Die circulariteit is een heel duurzame gedachte.’’

Dit gebruik vermindert zelfs de CO2-uitstoot, claimt Van Dalfsen: ,,Momenteel wordt overtollige wol verbrand.’’ 

Wolberg
De Ermeloër en zijn medestanders zijn nu op zoek naar een geschikte ruimte om de benodigde machines te kunnen plaatsen. Hij ziet duidelijk toekomst in deze verwerking. ,,Omdat wol bijna niets meer opbrengt, vinden boeren het minder belangrijk om op een goede vacht te fokken.’’ Nederlandse schapenwol zal dus niet snel weer massaal voor de traditionele toepassingen worden gebruikt, wil Van Dalfsen maar zeggen.

Er loopt een subsidieaanvraag om het beginnende bedrijf nog wat wind in de zeilen te geven. Hoewel wol-mest dus al in het buitenland gefabriceerd wordt, meent Van Dalfsen dat het zeker iets toevoegt als het proces ook in Nederland gaat draaien. Juist vanwege die ‘wolberg’ hier. ,,Als we dit regionaal kunnen inzetten, hebben we in elk geval één probleem uit de wereld.’’

Bron: Stentor

Johannes Rutgers 31-10-21, 08:00
Laatste update: 31-10-21, 16:57